Veel websites en apps zijn om verschillende redenen moeilijk of helemaal niet bruikbaar voor mensen met een beperking. In sommige gevallen geldt dit zelfs ook voor mensen zonder een beperking. In een wereld die zich in rap tempo digitaliseert is het van essentieel belang dat we hier wat aan doen. Het goede nieuws: op 28 juni 2025 treedt de European Accessibility Act (EAA) in werking. Dit zal betekenen dat (digitale) dienstverleners in heel Europa verplicht zijn om websites en andere digitale producten voor iedereen goed en eenvoudig toegankelijk te maken. In de praktijk betekent dit dat ze moeten voldoen aan de eisen van WCAG.Juni 2025 lijkt ver weg, maar in het testen en verbeteren van de accessibility van jouw digitale product kan flink wat tijd gaan zitten. Het is dus verstandig om actie te ondernemen en nu al te kijken welke aspecten je kunt verbeteren.

Om dit wat tastbaarder te maken schrijf ik in drie delen over veelvoorkomende praktische accessibility aandachtspunten.

Aanname 1 “Onze app of site is makkelijk te begrijpen”

Veel organisaties gaan ervan uit dat hun site of app eenvoudig te begrijpen en te bedienen is. Daarbij gaan ze voorbij aan het feit dat veel mensen moeite hebben om teksten of het doorlopen van bepaalde stappen te begrijpen. Mensen die moeite hebben met het taalniveau lezen bijvoorbeeld een zin tot aan een woord dat ze niet begrijpen en zijn dan helemaal kwijt waar die zin überhaupt over ging. Meerdere malen de zin lezen is noodzakelijk waardoor stappen veel langer duren dan de aanbieder zelf denkt. Voor mensen met beperkingen zoals ADD en ADHD kan dit extra lastig zijn, want zij kunnen snel afhaken als iets langer duurt dan verwacht.

Vaak opereren de makers van websites en apps, evenals de tekstschrijvers voor deze platforms, op een totaal ander niveau dan de gebruikers ervan. Wat voor de makers logisch en eenvoudig lijkt, kan voor een gebruiker zomaar een onoverkomelijke hindernis zijn. Als iemand bijvoorbeeld bij de eerste vraag van een toeslagenformulier een moeilijk woord tegenkomt, dan kan het zo zijn dat diegene daar al meteen afhaakt. Vaak wordt er echter wel verwacht dat mensen zelf de correcte gegevens aanleveren.

Voorbeelden van veelvoorkomende problemen:

• Het gebruik van ingewikkelde zinnen met moeilijke woorden.

Bijvoorbeeld de volgende zin: “Er zal onderzoek worden gedaan naar de oorzaak van uw pijnklachten. Er wordt derhalve bloed bij u afgenomen.” Om deze zin begrijpelijk te maken voor een brede doelgroep is het belangrijk om B1 taalniveau aan te houden. Bijvoorbeeld: “Wij gaan onderzoeken waarom u pijn heeft. Daarom prikt de assistente bloed bij u”.

• Video’s hebben geen ondertiteling en audio is niet voorzien van transcriptie.
• Afbeeldingen hebben geen beschrijvende alternatieve tekst. Dit is van belang voor mensen die een screenreader gebruiken.

De oplossing

Deze aandachtspunten kun je in acht nemen door het gebruik van korte(re), actief geformuleerde zinnen en het vermijden van tangconstructies. Gebruik eenvoudige woorden en leg ingewikkelde zaken met goed herkenbare beeldspraak uit. Zorg dat grafische elementen van toegevoegde waarde zijn door ze te voorzien van een uitleggende “alt” tekst, deze kan een screenreader voorlezen. Bied ook andere manieren van weergave aan voor beeld en geluid, bijvoorbeeld met ondertiteling en transcriptie. Voor alle processen geldt hetzelfde: houd het simpel. Uiteindelijk plukt iedereen hier de vruchten van.

Deze blog geeft enkele korte voorbeelden. Als je nog niet zo bekend bent met het onderwerp accessibility kan ik hier nog veel meer over vertellen. Ik bespreek binnenkort nog 2 veel voorkomende accessibility issues!